Endometrioza to bardzo niebezpieczna choroba, która znajduje się wśród głównych przyczyn bezpłodności u kobiet. Jej szybkie zdiagnozowanie i podjęcie odpowiedniej terapii umożliwia całkowite wyleczenie. Jednak – jak podkreślają eksperci – zdiagnozowanie schorzenia wcale nie jest proste, gdyż jego objawy są często niejednoznaczne i mogą sugerować wiele innych chorób, włącznie z chorobą nowotworową.
Nie do rzadkości należą sytuacje, w których nawet doświadczeni lekarze mają problemy z postawieniem diagnozy. W wielu przypadkach zdiagnozowanie choroby wymaga wnikliwej obserwacji i wielopłaszczyznowych badań. Zatem jak wykryć endometriozę?
Wywiad lekarski
Pierwszym krokiem w rozpoznaniu endometriozy jest przeprowadzenie wywiadu lekarskiego, podczas którego ginekolog zbiera wszystkie niezbędne informacje. Na tym etapie diagnostyki niezwykle ważne jest udzielenie wszelkich informacji na temat objawów klinicznych – a więc krwawień i plamień międzymiesiączkowych, dolegliwości bólowych (na przykład podczas stosunku płciowego lub wypróżniania) czy problemów z zajściem w ciążę. Dodatkowo wywiad obejmuje wszelkie pytania z zakresu dotychczasowego zdrowia pacjentki i to zarówno pod kątem ogólnym, jak i typowo ginekologicznym. Wiedza uzyskana w ten sposób znacznie ułatwia dalszą diagnostykę.
Badanie ginekologiczne
Kolejnym krokiem w diagnostyce endometriozy jest przeprowadzenie badania ginekologicznego. Endometrioza badania wymaga dokładnie takiego samego, jak każda inna dolegliwość. W tym przypadku lekarz ocenia wielkość, ruchomość oraz pozycję macicy i przydatków, połączenie ścian odbytnicy i pochwy oraz więzadła łączące tylną ściankę szyjki macicy z odbytnicą i kością krzyżową. Ostatnie badanie powinno być wykonywane symultanicznie – zarówno przez pochwę, jak i odbyt. Taka metoda jest znacznie bardziej dokładniejsza.
Endometrioza diagnostyka – pozostałe badania
Oprócz wywiadu lekarskiego i podstawowego badania ginekologicznego, diagnostyka endometriozy wymaga przeprowadzenia kilku dodatkowych badań. Jednym z nich jest USG, czyli badanie obrazowe przeprowadzane przez pochwę i odbytnicę. Obraz torbieli endometrialnych jest dosyć charakterystyczny – zmiany posiadają grube i zwłókniałe ściany oraz wypełnienie w postaci krwi. W niektórych przypadkach lekarz może zdecydować się na wykonanie rezonansu magnetycznego, który wprawdzie jest badaniem bardzo dokładnym, to jednak nie zawsze dającym stuprocentową pewność. Do innych nieinwazyjnych metod w diagnostyce endometriozy należy między innymi oznaczenie stężenia we krwi antygenu CA – 125. Jego wysokie stężenie może świadczyć o endometriozie – jednak nie jest to potwierdzenie ostateczne i zawsze wymaga dodatkowych badań.
Najbardziej wiarygodnym badaniem w diagnostyce endometriozy jest laparoskopia, która obecnie jest uznawana za tak zwany „złoty środek” w wykrywaniu tego schorzenia. Według Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego laparoskopia powinna być przeprowadzona u kobiet, u których występują niepokojące objawy. Laparoskopia to badanie inwazyjne, które polega na pobraniu fragmentu zmienionej tkanki i przekazaniu go do badania histologicznego. To jedyne z badań diagnostycznych, które pozwala stuprocentowo potwierdzić endometriozę.
Diagnostyka endometriozy nie jest łatwa i nastręcza trudności nawet doświadczonym ginekologom. W wielu przypadkach niezbędne jest przeprowadzenie co najmniej kilku badań, aby móc jednoznacznie określić, czy dana pacjentka cierpi na to schorzenie.
Badanie endometriozy przede wszystkim powinien przeprowadzić jako pierwszy ginekolog. Jak się regularnie badacie, to nie ma się czym przejmować. A jak nie, to niestety diagnoza może być postawiona później. Zwłaszcza, że łatwo przeoczyć objawy endometriozy, które początkowo mogą dla niektórych wyglądać jak zwykły okres.